Atatürk Ve Eseri
Çökünce vatanın bağrına düşman,
Gizlice Samsun’a vardı ATATÜRK,
Dedi ki; ”gelenler olacak pişman,”
Her zorluğa göğüs gerdi ATATÜRK.
Hürriyet aşkıyla tutuştu bağrı,
Erzurum, Sivas’ta eyledi çağrı,
Kalbinde sızladı bir yaman ağrı,
Kurtuluş rüyası gördü ATATÜRK.
,
Dağılmış ordular toplandı bir bir,
Ulaştı dört yana müjdeli emir,
Azmi çeliktendi, yüreği demir,
Yiğitler yiğidi er’di ATATÜRK.
Sakarya, İnönü, Dumlupınar’da,
Destanlar yazdırdı Türk’e artarda,
Bu yüce milleti görünce darda,
Kurtuluş emrini verdi ATATÜRK.
Makus talihini yendi Türklüğün,
Etti düşmanları yurdumdan sürgün,
Dokuz eylül eşiz, kutlu bir düğün,
İzmir’e zaferle girdi ATATÜRK.
Bin dokuz yüz yirmi, yirmi üç nisan,
Toplandı başkent’te milli meb’ûsân,
Tarihi kararlar alındı o an,
Son cumhuriyeti kurdu ATATÜRK.
Kurdu ya kurmaya, iş çoktu daha,
Erişmek gerekti muasır çağa,
Kaldırmak için halkı atağa,
Önüne hedefler serdi ATATÜRK.
Kutlu cumhuriyet, mutlu milliyet,
Bağımsız Türkiye, laik hürriyet,
Gerekirse ödenecek her diyet,
Mâzi defterini dürdü ATATÜRK.
“Yurtta sulh, cihanda sulh” diyordu,
İnkilâblar kolay değildi, zordu,
Gençliğe yürekten güveniyordu,
Emanet ederken yurdu ATATÜRK.
Çağlarda bir gelen dahî insandı,
Andımız olacak hep O’nun andı,
Türklüğe gururdu, şerefti, şandı,
Liderdi, önderdi, ser’di ATATÜRK.
Yücedir insanlık ufkunda yeri,
Yaşayacak elbet, ölmez eseri,
Yolumuz olacak tüm devrimleri,
Cehlin zincirini kırdı ATATÜRK.
Sağırım gönlüme tercüman dilim,
O’nunla yüceldi vatanım, ilim,
Taşısın çağlara adını bilim,
Tarihe mührünü vurdu ATATÜRK.
