Bu rüya biter!

Konu: Bu rüya biter! 31/12/2009, 18:43

Bu rüya biter!

Hiç kuşkunuz olmasın. Kimse boşuna ümitlenmesin artık. Türkiye’nin Euro 2016 adaylığı dün itibariyle bitmiştir.

Şubat ayını bekleyip UEFA’nın alacağı karara kadar tüm enerjisiyle çalışacak olanlara kolaylıklar dilerim. Şunu anlayalım artık : Bu tür büyük organizasyonlar, toplumun idealleri ve ortak aklıyla rüyadan gerçeğe dönüştürülebilir ancak.

Türkiye, bu rüyayı gerçeğe değil, kâbusa dönüştürmüştür. Sinerji yoktur, dayanışma yoktur... Kenetlenme, paylaşma yoktur. Çözülme, ayrışma ve zıtlaşma vardır.

Bir yandan her şeyi en iyi kendilerinin bildiğine inanan ve tüm öneri ve eleştirilere ısrarla, inatla kulak tıkayan, kapalı kapılar ardında, loş köşelerde karar alıp tercih belirleyen federasyon görevlileri vardır; bir yandan da o federasyonla zıtlaşıp sürtüşerek, çarpışarak kendi iktidarlarının ve ille de kendi çıkarlarının peşinde koşanlar.

Bu çözülme ve ayrışmaya hiç kimse puan vermez, hiç kimse şans tanımaz.

UEFA Başkanvekili Şenes Erzik’in, ev sahipliği seçimini kaybetmemizden sonra yapacağı açıklama, ortaya koyacağı gerekçeler bugünden hazırdır. Hiç kimse Şenes Erzik’ten de bir yardım beklemesin artık.

Euro 2016’nın ev sahipliği için adaylardan elenen ilk ülke Türkiye olacaktır. Sonrası UEFA Başkanı Platini’nin ülkesi Fransa ile İtalya arasında, “horozun çizmeye tüneyip öteceği” sonu belli bir küçük maceradır artık.

Hayır, bahse filan girmem. Aklımın ortaya koyduğu gerçekler böyle. Yanılırsam, yanılmış olurum. Hele bu mücadeleden yalnız ve güzel ülkemin zaferi çıkarsa o yanılgı bana mutluluk verir. Ama bugünden gördüğüm gerçek, yukarıda anlattığım gibidir.

Bağımsız örgüt
Geriye dönüp bazı şeyleri hatırlamakta yarar var. Türkiye ile Yunanistan ortak adaylığa soyunduğunda dosyanın adı “Greece Turkey” olarak seçilmişti. Tıpkı Kore-Japonya 2002 Dünya Kupası gibi... Küçük ülkenin adı öne kondu. Ama kapalı kapılar ardındaki tavizle final maçı, büyük ülkeye değil, Yunanistan’a verilmişti. Bu küçük arızanın, yeni adaylık dosyasında yeni örnekleri var mıdır ? Bilemem, olabilir. Çünkü federasyonumuz, hiç kimseye danışmamayı, hiç kimseden görüş ve öneri almamayı şiar edinmiş, her konuda en doğrusunu düşünen ve karar veren özgür ve bağımsız bir örgüttür, vesselam.

Bunları yazarken, Fenerbahçe Spor Kulübü’nün çoğu yanlış ve eksik bilgiye dayalı iddia ve sorularına destek verdiğimi sanmayın. O itirazların çoğu yanlış ve haksız. UEFA, 2012 Polonya Ukrayna seçiminden sonra kriterlerini yeniden belirledi ve maalesef Şükrü Saracoğlu Stadı, bu kriterlerin dışında kaldı.

Ahmet Güvener ve Orhan Gorbon’la ilgili iddiaların da tutarlı bir temeli yok. Güvener adı geçen şirketle ilgili değil. Gorbon ise, 2,5 yıl önce ilişkisini kesmiş. Söz konusu şirketin stat yapımı ve yenilenmesinde tercih edilmesinin temel nedeni, 2012 için de yetkilendirilen tek şirket olması. Başka şirketler seçilebilir miydi ? Elbette. Ama o şirketin seçilmesi suç değil.

Saracoğlu standart dışı
Fenerbahçe Spor Kulübü, UEFA’nın stat kriterlerinde en az 40 dönümlük boş çevre alanı koşulunu bilmiyor mu? Bilmesi gerekir. Şunu kabul edelim: Bundan böyle mahalle arasında kurulu hiçbir stat, uluslar arası finallere ve turnuvalara kabul edilmeyecektir. Fenerbahçe Şükrü Saracoğlu Stadı, bizim iç standartlarımız ve popüler kültürümüze göre bir saray olabilir. Ama çevresindeki trafik düzenlemesi ve Salı Pazarı’na rağmen- sıkışık yerleşimi nedeniyle maalesef standart dışıdır.

Kulüp federasyon çatışmasında, anlaşılan odur ki ulusal hedefler ve çıkarlar da göz göre göre çiğnenebilmektedir. Yazık olan budur. Euro 2016’yı kaybetmek değil!

Doğu Batı ayrımı
Mehmet Demirkol, Euro 2016’ya aday kentlerin Batı Anadolu’dan seçildiğini, Türkiye’nin bir anlamda ikiye bölündüğünü görüp haklı bir isyanı dillendiriyor : “Ben bu adaylığa karşıyım!”

En küçük evladını seve seve Van’a, sonra da Gaziantep’e göndermiş, “Haberimiz olsaydı batıya alırdık” diyen dostlarına sadece gülmüş bir baba olarak, Mehmet’i çok iyi anlıyorum. Çocukluğumun büyük bölümü Doğu ve Güneydoğu Anadolu’da (mahrumiyet bölgesinde) geçti. Bugünkü durum, maalesef yılların birikimiyle Doğu- Batı gelişmişlik ayrımını yaratmıştır. Mehmet’in isyanı, şu adaylık projesinde hiç değilse bir kentin (Trabzon/ Diyarbakır) gelişimine ışık yakacak vizyonun olmamasıdır.
Federasyon ve hükümet bu vizyonu benimseyebilir, o kenti tüm enerjisi ve desteği ile çağdaş standartlara taşıyabilirdi. Mehmet kadar keskin isyancı değilim. Ama dosya ülkeyi bölmüştür. Yaklaşımı doğrudur ve durum budur!

Zaferin çocukları
İhtilal, önce evlatlarını yer! Galiba bir Fransız deyişi... Galatasaray’ın 2000 UEFA Kupası zaferi, bu ülke futbolunun tarihindeki ilk ihtilaldir. ...Ve ne yazık ki evlatlarını yemiştir.

O günkü kadronun teknik direktörü Fatih Terim ile Galatasaray birbirlerine dargın ve kırgın ayrılmışlardır.

O kadrodaki yıldızlardan çoğu gibi... Hagi mesela... Kariyerine, klasına ve katkısına uygun bir veda ile uğurlanmamıştır. Kırgınlık, küskünlük, söz verildiği halde bir türlü gerçekleştirilemeyen jübile sözleri. Hakan Şükür, Ergün Penbe, Hasan Şaş... Hakan Ünsal, Okan Buruk...
Hep buruk ve dramatik ayrılmaların kahramanları olmuştur.

Galatasaray yöneticilerinin, bu çocuklara hak ettiği saygıyı gösterdiğini sanmıyorum. Onları bir an önce kulüpten temizleyerek kontrolu elde tutma, iktidarı güvence altına alma uğruna kırıcı olmuşlardır, kabul...

Ama şunu da unutmayalım ki o starların çoğu da kapris ve dayatmalarıyla az bedel ödetmemiştir Galatasaray’a.

Üyeliğe kabul edilmeleri güzel, törene katılmamaları üzücü bir küskünlük örneğidir...

Bir an önce içtenlikli davranarak barışmalarını dilerim.